جعبه‌های مقوایی یکی از پرکاربردترین مواد بسته بندی هستند. ما به عنوان مصرف‌کننده، اغلب فراموش می‌کنیم که به چگونگی پیدایش اقلام توجه کنیم. در این مقاله قراره به تاریخچه و فرآیند تولید جعبه مقوایی اشاره کنیم. به نظر شما جعبه‌های مقوایی چطور ساخته می‌شوند؟ در کارخانه‌های ورقسازی چه فرآیندی طی می‌شود؟ اصلا چگونه یک درخت در نهایت تبدیل به جعبه می شود؟
تارخچه تکامل ورق و مقوا
ورق راه راه در سال 1856 ثبت اختراع شد، اما در ابتدای پیدایش به عنوان آستر در کلاه استفاده میشد.
تا سال 1871 بود که جعبه مقوایی راه راه به عنوان وسیله‌ای برای حمل و نقل و جابجایی مواد به وجود آمد.
تنها سه سال طول کشید تا اولین ماشینی که بتواند مقدار زیادی تخته راه راه تولید کند، به وجود بیاید.
سال 1890 نوآوری در صنعت ورقسازی به وجود آمد. به این شکل که تکه‌های تکی از پیش برش خورده تخته‌ای که می‌توانستند در جعبه‌ها تا شوند اختراع شدند.
در سال 1895، جعبه‌های مقوایی راه راه برای اولین بار در آمریکا تولید شدند.
مراحل ساخت جعبه
-
درخت
یک جعبه مقوایی، زندگی را به عنوان یک درخت آغاز کرد. به طور معمول، درختانی که برای تولید جعبه در صنعت ورقسازی استفاده می‌شوند، درختانی نرم هستند. مانند درخت کاج و صنوبر. دلیل انتخاب آن‌ها این است که آن‌ها دارای الیاف بلند هستند که می‌تواند به ایجاد یک روکش صاف برای مقوا و همچنین ایجاد کشش که باعث افزایش استحکام می‌شود کمک کند.
بسیاری از تولید کنندگان، چوب را از جنگل‌های پایدار و مدیریت شده انتخاب می‌کنند. این بدان معنی است که هر درختی که قطع می‌شود، جایگزین می‌شود تا به حفظ اکوسیستم جنگل کمک کند. کاغذ و ورق‌های ایجاد شده بسته به درخت مورد استفاده، رنگ متفاوتی خواهند داشت. به عنوان مثال، درختان توس نقره‌ای، رنگ تیره ایجاد می کنند. در حالی که صنوبر رنگ قهوه‌ای روشن ایجاد می‌کند.
-
پالپ
از قطع درخت، تراشه‌های چوب ساخته می‌شود. در کارخانه‌های ورقسازی این تراشه‌های چوب به خمیر تبدیل می‌شوند. این کار را می‌توان از طریق آسیاب کردن چوب در برابر سنگ یا پختن تراشه‌های چوب به روش شیمیایی انجام داد. با این کار می‌توانید مواد شیمیایی مانند سولفات سدیم را برای افزایش استحکام پالپ اضافه کنید. برای بیشتر مقواها، خمیر به همان رنگ باقی می‌ماند. با این حال، برای ایجاد ظاهری سفید نیز می‌توان به آن رنگ سفید اضافه کرد.
-
راه راه
پس از خشک شدن خمیر، می‌توانید شروع به ساخت مقوا کنید. برای مقوای راه راه، به دو تکه کاغذ یا کارت به نام لاینر و یک مقوای فلوت شده نیاز است که بین آسترها قرار می‌گیرند. فلوت کردن به مقوا کمک می‌کند تا استحکام بیشتری داشته و در برابر آسیب‌ها محافظت کند.
رول‌های ورق ساخته شده از خمیر خشک شده از طریق یک غلتک موجدار تغذیه می‌شود که کاغذ را فلوت می‌کند، یا به هم می‌زند. کیفیت جعبه‌های ساخته شده، به سطح فلوت مورد نیاز بستگی دارد. این برای جعبه‌هایی با کیفیت بالا استفاده می‌شود چرا که افزایش فلوت منجر به استفاده بیشتر از مواد و در نتیجه افزایش استحکام می‌شود. برای جعبه‌های ارزان‌تر، می‌توان از فلوت کمتری استفاده کرد که می‌تواند به صرفه‌جویی در فضا، کاهش مقدار مواد مصرفی و کاهش انتشار کربن کمک کند.
دستگاه راه راه در شرکت ورقسازی، از بخار داغ برای ایجاد فلوت استفاده می‌کند. در همان زمان، چسب از هر طرف فلوت رول می‌شود، به طوری که به آسترها می‌چسبد. پس از تشکیل مقوای راه راه، آن را برش می‌دهند تا لبه‌های مستقیم ایجاد شود.
-
برش
بعد از اینکه مقوای راه راه ساخته شد، زمان آن میرسد که بسته به نیاز جعبه، کارت را به اندازه برش دهید. اکنون بسیاری از ماشین‌ها طوری برنامه‌ریزی شده‌اند که مقوا را به‌طور خودکار، بسته به تقاضای تولید برش دهند. هنگامی که طرح اصلی برش داده شد، به دستگاه صاف کننده فرستاده می‌شود.
-
مونتاژ
معمولاً در ورقسازی برای محکم‌تر بودن جعبه‌ها، از چسب و دوخت برای تا کردن قسمت‌ها به هم و ایمن نگه داشتن جعبه استفاده می‌شود. مونتاژ کردن به الزامات جعبه بستگی دارد. برای مثال، استفاده از فلپ‌ها و شکاف‌ها برای مشاغلی که می‌خواهند جعبه‌های خود را بنا به تقاضا بسازند، بهترین گزینه است.
ماشین آلات نوآورانه، می‌توانند جعبه‌های سفارشی سازی شده برای شما بسازند. بسته به نیاز شما، جعبه‌ها با اندازه مناسب برای کاهش ضایعات و اطمینان از تناسب آن تولید می‌شوند.
پس از مونتاژ، برش‌ها را می‌توان بازیافت کرد چرخه ای مداوم از تولید جعبه های بازیافتی ایجاد کرد.
فرآیندهای پالپ
هدف از فرآیند خمیرسازی، تجزیه ساختار منبع الیاف به الیاف آماده، برای تبدیل به خمیر کاغذ است.
در ورقسازی برای دستیابی به این هدف، الیاف از طریق یکی از دو فرآیند خمیرسازی مکانیکی یا خمیرسازی شیمیایی (که در غیر این صورت به عنوان کرافت شناخته می‌شود) به خمیر کاغذ تبدیل می‌شود.
فرآیند شیمیایی شامل پختن براده‌های چوب در محلول سولفات برای هضم چوب است. هر دو سولفات و سولفیت می‌توانند برای جدا کردن الیاف از لیگنین استفاده شوند که ماده‌ای مانند چسب طبیعی است که الیاف را به هم متصل می‌کند.
خمیرسازی شیمیایی
خمیرسازی شیمیایی، لیگنین را به مولکول‌های کوچک محلول در آب تجزیه می‌کند که می‌توانند بدون تضعیف الیاف شسته شوند. نتیجه فرآیند شیمیایی یا به رنگ قهوه‌ای تیره است یا می توان آن را در حین عمل سفید کرد و در نتیجه کرافت سفید ایجاد کرد.
خمیرسازی مکانیکی
خمیرسازی مکانیکی شامل آسیاب کردن کنده‌های پوسته‌زدایی شده در برابر سنگ‌های گردان یا چرخ‌های دیسکی است تا الیاف را بشکند تا خمیر حاصل شود.
در این مرحله از ورقسازی سنگ با آب پاشیده می‌شود تا الیاف از بین برود، اما این باعث حذف بسیار کمی لیگنین می‌شود. به این معنی که کیفیت کاغذ کاهش می‌یابد. این امر نشان می‌دهد که استحکام الیاف ممکن است در اثر این فرآیند مختل شده باشد.